MOTTO: WE ZÈÈN IN ET NUUT GESTOOKE
Toentertijd was de vereniging aan het verjongen. De ‘oude garde’ was definitief weg uit bestuur en de jeugd had het echt overgenomen. Het bestuur bestond vooral uit dames, allemaal in de leeftijd van rond de 30 jaar. De vereniging was vernieuwd. Daar sloot het motto dan ook op aan.
Als outfit hadden we formele pakken met stropdas. Onze onderscheiding was dan ook een op te spelden miniatuur stropdas. Iedereen kreeg dezelfde onderscheiding. Behalve Gerda, moeder van Janneke. Zij kreeg er één met een gouden randje, omdat zij onze pakken en onderscheidingen in elkaar had gezet en daarmee ons in et nuut had gestooke.
